فهرست مطالب
روش ساخت بالا به پایین
مقدمه
این روش که به عنوان انقلابی در ساخت سازه های زیر زمینی بزرگ محسوب می شود در دهه 70 برای ساخت ایستگاه های مترو در شهرهای پاریس و میلان به منظور کاهش زمان و هزینه های اجرایی و کاهش اختلال در ترافیک شهری بکار گرفته شد. کاربرد این روش مختص ساخت سازه های زیر زمینی و برج های بلند با زیر زمین های عمیق بوده و عمدتا در زمین های سست که اجرای گودبرداری با مشکلات عمده ایی همراه است از اهمیت برخوردار است.
مراحل انجام روش ساخت سازه زیر زمینی به روش بالا به پایین
نصب دیوار حائل زیر زمینی، که معمولا یک دیافراگم بتنی است قبل شروع خاکبرداری نصب می شود.
2- خاکبرداری و نصب استرات های فولادی
استرات ها برای حفاظت از دیوارهای حائل نصب می شوند که به منظور نگه داشتن خاک در کناره ها می باشد.
3- ساخت سازه زیرزمینی
دال سقف همراه با بازشوهای تعبیه شده به منظور دسترسی به قسمت های پایینی ساخته می شود.
4- تکمیل فونداسیون و بستن محل بازشوها
بعد از تکمیل فونداسیون و خروج ماشین آلات حفاری از محل بازشوها، دیوارهای کناری رو به بالا ساخته می شود.
5- خاکریزی و تسطیح برای ساز های زیر زمینی ( احداث طبقات فوقانی برای سازه های بلند)
پس از آنکه سازه زیر زمینی تکمیل شد، خاکریزی تا تراز استرات، قبل از بین بردن آن، انجام می شود.
مزایای روش ساخت بالا به پایین
1- کاهش نشست خاک در محدوده اطراف باکس حفاری و ایمنی بسیار بالا
2- حذف یا به حداقل رساندن اجرای عملیات های زمان بر قالب بندی در دیوارهای محیطی
3- عدم نیاز به تمهیدات گسترده مربوط به حفاری عمیق
4- امکان برنامه ریزی سه شیفت کاری در طول دوران ساخت
5- افزایش مساحت محوطه تجهیز کارگاه پس از اجرای سقف اول
6- امکان استفاده از فضای زیر سقف طبقات اول در اسرع وقت بعنوان انبار
محدودیت های روش ساخت بالا به پایین
1- کمبود تجارب فنی و اجرایی در دسترس در خصوص این روش
2- عدم کاربرد در ساز های زیر زمینی کوچک
3- ایجاد جداشدگی بین کارگاه زیرزمینی با تجهیزات رو زمینی
4- لزوم افزایش عمق و ابعاد ستون های میانی بمنظور تامین باربری لازم در زمان ساخت
5- نیاز به برخی ماشین آلات حفاری
6- پیش بینی تمهیدات لازم برای بالا کشیدن ماشین الات حفاری
Loading...